Drodzy nauczyciele i pracownicy szkoły, wszyscy, którzy żyli z nami wspólnym życiem przez wiele lat szkoły! Jesteśmy Ci wdzięczni za wiele rzeczy, nie sposób teraz wszystkiego wymienić. Najważniejszą rzeczą, za którą jesteśmy Ci wdzięczni, jest Twoja obojętność. I nie ma znaczenia, czy nas skarciłeś, czy nas pochwaliłeś… najważniejsze, że przez wiele lat pozostawałeś – nie obojętny. Życzymy, aby zawsze otaczali Cię troskliwi, współczujący, wrażliwi ludzie!
W tym uroczystym dniu chciałbym podziękować jednemu z najlepszych nauczycieli – naszej wychowawcy. Po prostu nie liczę wszystkich sytuacji, kiedy przyszedłeś na ratunek, udzieliłeś wsparcia, udzieliłeś rady, pomogłeś w każdy możliwy sposób. Dziękuję za to tysiąc razy! Kochamy, doceniamy i jesteśmy bardzo dumni z takiego nauczyciela!
Dziękujemy za zaszczepienie w nas miłości do książek!
Drogi nasz pierwszy nauczycielu, jesteś wiernym i życzliwym mentorem dla naszych dzieci, jesteś cudowną i cudowną osobą, jesteś doskonałym specjalistą i wspaniałym nauczycielem. W imieniu wszystkich rodziców bardzo dziękujemy za to, że nigdy nie zostawiacie żadnego z dzieci samych ze strachem i wątpliwościami, dziękujemy za zrozumienie i lojalność, dziękujemy za waszą ciężką, ale bardzo ważną pracę. Życzymy, abyś nie tracił swoich zdolności i siły, życzymy, abyś zawsze odnosił sukcesy w swoich działaniach i szczęście w życiu.
Nauczyciel! Jak wszechstronne jest to słowo! Ile w nim czułości i ciepła. Pragnę wyrazić moją wdzięczność. W końcu twoja praca jest bezcenna i szlachetna. Prowadzisz nas przez życie.Naucz się przetrwać w tym świecie, czyniąc nas ludźmi. Dobre zdrowie, słoneczne uśmiechy, bezchmurne niebo i twórcza inspiracja.
Chcemy podziękować za nauczenie nas nie tylko wiedzy, ale także szkoły życia. Teraz wiemy, jak cieszyć się zwycięstwami, przyznawać się do porażek i uczyć się na naszych błędach.
Nadszedł moment, na który czekaliśmy. Rozbrzmiewa w naszych sercach uroczystą melodią. Jednocześnie jesteśmy smutni i pełni żalu. Opuszczamy mury naszej rodzimej szkoły. Te lata się nie powtórzą i nie ma możliwości ich zwrotu. W przeszłości pozostały wspaniałe lata szkolne, kiedy wybaczono nam nasze czyny, zaakceptowano błędy; kiedy zawsze starali się zrozumieć i pomóc, uczyć i wspierać. Dla nas szkoła to nie tylko miejsce, w którym otrzymywaliśmy wiedzę. To naprawdę nasz drugi dom. Nawet jeśli brzmi to banalnie. A ty, nasz drogi nauczycielu, stałeś się dla nas prawie jak członek rodziny. Najczęściej nie rozumieliśmy cię i gromadziliśmy urazę. Często cię nawet obrazili. Przepraszamy za to. Byliśmy wtedy głupimi dziećmi. Zawsze tam byłeś. I nie tylko uczyć pisać, liczyć i czytać. Nauczyłeś nas znacznie więcej – myśleć, myśleć, być odpowiedzialnym za nasze działania, analizować. Dziękuję bardzo za to!
